Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

to sit down

  • 1 sīdō

        sīdō (-sīdī, only in compounds), —, ere    [SED-], to sit down, sink, settle, alight: (columbae) super arbore sidunt, V.: caelum sidet inferius mari, H.: navis coepit sidere, N.— To sit fast, remain sitting, be fixed: ubi eae (cymbae) siderent, grounded, L.
    * * *
    sidere, sidi, - V
    settle; sink down; sit down; run aground

    Latin-English dictionary > sīdō

  • 2 consido

    I
    considere, consedi, consessus V INTRANS
    sit down/be seated; hold sessions, sit (judge), try; alight; subside/sink (in); encamp/bivouac; take up a position; stop/stay, make one's home, settle; lodge
    II
    considere, considi, consessus V INTRANS
    sit down/be seated; hold sessions, sit (judge), try; alight; subside/sink (in); encamp/bivouac; take up a position; stop/stay, make one's home, settle; lodge

    Latin-English dictionary > consido

  • 3 consido

    con-sīdo, sēdi (also -sīdi, Enn. ap. Gell. 4, 7, v. Sat., v. 14 Vahl.; Tac. A. 1, 30 fin.; Gell. 5, 4, 1; cf. Wagner ad Verg. E. 7, 1; Neue, Formenl. II. p. 501), sessum, 3, v. n., to sit down (esp. of a multitude), take a seat, be seated, to settle (freq. in all periods and species of composition); constr. with in and abl., sub and abl., ante, the simple abl., or absol.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.
    (α).
    Absol.:

    salutatio hospitalis... fuit, positisque sedibus consederunt,

    Liv. 42, 39, 8:

    scio apud vos filio in conspectu matris nefas esse considere,

    Curt. 5, 2, 22:

    illi jussi considere affirmant, etc.,

    id. 7, 6, 6:

    nec aut recubet aut considat pastor,

    Col. 7, 3, 26:

    vix consideramus, et nox, etc.,

    Plin. Ep. 6, 20, 14.—
    (β).
    With designation of place:

    si videtur, considamus hic in umbrā,

    Cic. Leg. 2, 3, 7; cf.:

    in pratulo propter Platonis statuam,

    id. Brut. 6, 24:

    certo in loco,

    id. Sen. 18, 63:

    in arā,

    Nep. Paus. 4, 4:

    in molli herbā,

    Verg. E. 3, 55:

    in illo caespite,

    Ov. M. 13, 931:

    examen in arbore consederat,

    Liv. 21, 46, 2:

    in rupe,

    Curt. 3, 1, 4:

    in sellā,

    id. 5, 2, 13:

    in turre consedit avis,

    id. 4, 6, 11:

    dormienti in labellis (apes),

    Cic. Div. 1, 36, 78:

    sub argutā ilice,

    Verg. E. 7, 1:

    hic corylis mixtas inter ulmos,

    id. ib. 5, 3:

    ante focos scamnis longis,

    Ov. F. 6, 305:

    super ripam stagni,

    id. M. 6, 373:

    transtris,

    Verg. A. 4, 573:

    ipsae (apes) medicatis sedibus,

    id. G. 4, 65:

    solio medius consedit avito,

    id. A. 7, 169:

    mecum saxo,

    Ov. M. 1, 679:

    tergo tauri,

    id. ib. 2, 869.— Impers.:

    in silvam venitur et ibi considitur,

    Cic. de Or. 3, 5, 18.—Of soldiers in battle array:

    triarii sub vexillis considebant, sinistro crure porrecto, scuta innixa umeris... tenentes,

    Liv. 8, 8, 10.—
    B.
    In partic.
    1.
    In assemblies of the people, courts of justice, theatres, etc., to take one's place, take a seat, sit, hold sessions, to be in session:

    cum in theatro imperiti homines consederant,

    Cic. Fl. 7, 16;

    so of senators,

    Suet. Aug. 35.—Of judges:

    quo die primum judices, citati in hunc reum consedistis,

    Cic. Verr. 2, 1, 7, § 19; Liv. 26, 48, 9; Ov. M. 11, 157; 12, 627:

    ad jus dicendum,

    Liv. 34, 61, 15:

    introductum in tabernaculum (Persea) adversus advocatos in consilium considere jussit,

    id. 45, 7, 5; Suet. Calig. 38:

    in orchestrā,

    id. Aug. 44:

    inter patres,

    Tac. A. 13, 54.—
    2.
    Milit. t. t., to encamp, pitch a camp, take post somewhere; with in and abl.:

    quo in loco Germani consederant,

    Caes. B. G. 1, 49; so Sall. J. 49, 1; Liv. 4, 17, 12; 10, 4, 11.—With sub: sub monte consedit, Caes. B. G. 1, 48; 1, 21; Sall. C. 57, 3:

    trans flumen,

    Caes. B. G. 2, 16:

    contra eum duūm milium spatio,

    id. ib. 3, 17:

    nuntiant Jugurtham circiter duūm milium intervallo ante eos consedisse,

    Sall. J. 106, 5:

    prope Cirtam haud longe a mari,

    id. ib. 21, 2:

    inter virgulta,

    id. ib. 49, 5:

    superioribus locis,

    id. ib. 51, 3:

    ubi cuique vallis abdita spem praesidii aut salutis aliquam offerebat, consederat,

    Caes. B. G. 6, 34; cf. Curt. 7, 7, 31:

    haud procul,

    id. 4, 12, 4.—
    3.
    To settle down for a long time or permanently, to take up one's abode, to establish one's self:

    qui etiam dubitem, an hic Antii considam,

    Cic. Att. 2, 6, 2:

    antequam aliquo loco consedero, neque longas a me neque semper meā manu litteras exspectabis,

    id. ib. 5, 14, 1:

    Belgas propter loci fertilitatem ibi consedisse,

    Caes. B. G. 2, 4:

    in Ubiorum finibus,

    id. ib. 4, 8; cf. id. ib. 1, 31:

    vultis et his mecum pariter considere regnis?

    Verg. A. 1, 572:

    terrā,

    id. ib. 4, 349.—With in and acc.:

    in novam urbem,

    Curt. 7, 4, 23.—
    4.
    Of inanim. objects, esp. of places, to settle, sink down, sink in, give way, subside, etc.:

    in Veliterno agro terra ingentibus cavernis consedit arboresque in profundum haustae,

    Liv. 30, 38, 8; cf.:

    terra in ingentem sinum consedit,

    id. 30, 2, 12:

    (Alpes) jam licet considant!

    may now sink down, Cic. Prov. Cons. 14, 34:

    omne mihi visum considere in ignis Ilium,

    to sink down, Verg. A. 2, 624; 9, 145; cf.:

    Ilium ardebat, neque adhuc consederat ignis,

    Ov. M. 13, 408:

    in cinerem,

    Stat. Th. 3, 185:

    cum omnia sacra profanaque in ignem considerent,

    Tac. H. 3, 33 fin.: quā mitescentia Alpium juga considunt, sink, i. e. are lower, Plin. 3, 25, 28, § 147:

    patiemur picem considere, et cum siderit, aquam eliquabimus,

    Col. 12, 24, 2:

    donec consideret pulvis,

    Curt. 5, 13, 12:

    cum in cacuminibus montium nubes consident,

    Plin. 18, 35, 82, § 356:

    tumidi considunt fluctus,

    Sil. 17, 291.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    multa bona in pectore consident,

    Plaut. Trin. 2, 2, 24; Cic. Univ. 2:

    justitia cujus in mente consedit,

    id. Fin. 1, 16, 50; id. Har. Resp. 12, 24.— Poet.: totam videmus Consedisse urbem luctu, sunk or immersed in grief, Verg. A. 11, 350 (in luctum esse demersum, Serv.). —
    B.
    In partic.
    1.
    (Acc. to I. B. 3.) To settle down permanently, sink:

    in otio,

    Cic. Att. 2, 4, 2:

    hoc totum (genus dicendi) in eā mediocritate consedit,

    id. Or. 27, 96:

    antequam ego incipio secedere et in aliā parte considere,

    i. e. change the subject, Sen. Ep. 117, 4.—
    2.
    (Acc. to I. B. 4.) To lose force, abate, subside, diminish; to be appeased, quieted, to cease:

    ardor animi cum consedit, omnis illa vis et quasi flamma oratoris exstinguitur,

    Cic. Brut. 24, 93:

    consederit furor,

    id. Ac. 2, 27, 88:

    ferocia ab re bene gestā,

    Liv. 42, 62, 3:

    primus terror ab necopinato visu,

    id. 33, 7, 5:

    bella,

    Sil. 16, 218:

    quia praesentia satis consederant,

    Tac. A. 1, 30 fin.:

    consedit utriusque nomen in quaesturā,

    i. e. has since that time ceased, Cic. Mur. 8, 18.—
    * b.
    Of discourse, to sink; to conclude, end:

    eorum verborum junctio nascatur a proceris numeris ac liberis... sed varie distincteque considat,

    Cic. de Or. 3, 49, 191.

    Lewis & Short latin dictionary > consido

  • 4 Sido

    1.
    sīdo, sīdi, 3, v. n. [cf. sedeo; Gr. hizô], to seat one's self, sit down; to settle, alight ( poet. and in post-Aug. prose; usu. of things)
    I.
    In gen.:

    quaesitisque diu terris, ubi sidere detur,

    Ov. M. 1, 307; cf.:

    (columbae) super arbore sidunt,

    Verg. A. 6, 203:

    canes sidentes,

    sitting down, Plin. 10, 63, 83, § 177.—
    b.
    Of things, to sink down, settle:

    sidebant campi (shortly after: subsidere saxa),

    Lucr. 5, 493:

    nec membris incussam sidere cretam,

    id. 3, 382; cf. Col. 12, 24, 2:

    in tepidā aquā gutta (balsami) sidens ad ima vasa,

    Plin. 12, 25, 54, § 123:

    cummi in aquā sidit,

    id. 12, 25, 54, § 121:

    cave lecticā sidat,

    be set down, Prop. 4 (5), 8, 78:

    prius caelum sidet inferius mari, Quam, etc.,

    Hor. Epod. 5, 79.—
    II.
    In partic., pregn.
    A.
    To sit or be set fast; to remain sitting, lying, or fixed:

    mare certis canalibus ita profundum, ut nullae ancorae sidant,

    can hold, Plin. 6, 22, 24, § 82:

    secures sidunt,

    id. 16, 10, 19, § 47:

    tum queror, in toto non sidere pallia lecto,

    remain lying, Prop. 4 (5), 3, 31.—
    2.
    Naut. t. t., of a vessel, to stick fast on shallows:

    veniat mea litore navis Servata, an mediis sidat onusta vadis,

    Prop. 3, 14 (3, 6), 30; cf.:

    ubi eae (cymbae) siderent,

    Liv. 26, 45; Quint. 12, 10, 37; Tac. A. 1, 70; 2, 6; Nep. Chabr. 4, 2.—
    B.
    To sink down, to sink out of sight.
    1.
    Lit.:

    non flebo in cineres arcem sidisse paternos Cadmi,

    Prop. 3, 9 (4, 8), 37: sidentes in tabem spectat acervos, settling or melting down, Luc. 7, 791; cf. Stat. S. 5, 3, 199.—
    2.
    Trop.:

    vitia civitatis pessum suā mole sidentis,

    sinking, Sen. Const. 2; cf.:

    sidentia imperii fundamenta,

    Plin. 15, 18, 20, § 78:

    sidente paulatim metu,

    Tac. H. 2, 15.
    2.
    Sido, ōnis, m., a chief of the Suevi about the middle of the first century, Tac. H. 3, 5; 3, 21; id. A. 12, 29 sq.

    Lewis & Short latin dictionary > Sido

  • 5 sido

    1.
    sīdo, sīdi, 3, v. n. [cf. sedeo; Gr. hizô], to seat one's self, sit down; to settle, alight ( poet. and in post-Aug. prose; usu. of things)
    I.
    In gen.:

    quaesitisque diu terris, ubi sidere detur,

    Ov. M. 1, 307; cf.:

    (columbae) super arbore sidunt,

    Verg. A. 6, 203:

    canes sidentes,

    sitting down, Plin. 10, 63, 83, § 177.—
    b.
    Of things, to sink down, settle:

    sidebant campi (shortly after: subsidere saxa),

    Lucr. 5, 493:

    nec membris incussam sidere cretam,

    id. 3, 382; cf. Col. 12, 24, 2:

    in tepidā aquā gutta (balsami) sidens ad ima vasa,

    Plin. 12, 25, 54, § 123:

    cummi in aquā sidit,

    id. 12, 25, 54, § 121:

    cave lecticā sidat,

    be set down, Prop. 4 (5), 8, 78:

    prius caelum sidet inferius mari, Quam, etc.,

    Hor. Epod. 5, 79.—
    II.
    In partic., pregn.
    A.
    To sit or be set fast; to remain sitting, lying, or fixed:

    mare certis canalibus ita profundum, ut nullae ancorae sidant,

    can hold, Plin. 6, 22, 24, § 82:

    secures sidunt,

    id. 16, 10, 19, § 47:

    tum queror, in toto non sidere pallia lecto,

    remain lying, Prop. 4 (5), 3, 31.—
    2.
    Naut. t. t., of a vessel, to stick fast on shallows:

    veniat mea litore navis Servata, an mediis sidat onusta vadis,

    Prop. 3, 14 (3, 6), 30; cf.:

    ubi eae (cymbae) siderent,

    Liv. 26, 45; Quint. 12, 10, 37; Tac. A. 1, 70; 2, 6; Nep. Chabr. 4, 2.—
    B.
    To sink down, to sink out of sight.
    1.
    Lit.:

    non flebo in cineres arcem sidisse paternos Cadmi,

    Prop. 3, 9 (4, 8), 37: sidentes in tabem spectat acervos, settling or melting down, Luc. 7, 791; cf. Stat. S. 5, 3, 199.—
    2.
    Trop.:

    vitia civitatis pessum suā mole sidentis,

    sinking, Sen. Const. 2; cf.:

    sidentia imperii fundamenta,

    Plin. 15, 18, 20, § 78:

    sidente paulatim metu,

    Tac. H. 2, 15.
    2.
    Sido, ōnis, m., a chief of the Suevi about the middle of the first century, Tac. H. 3, 5; 3, 21; id. A. 12, 29 sq.

    Lewis & Short latin dictionary > sido

  • 6 sedeō

        sedeō sēdī, sessum, ēre    [SED-], to sit: cum tot summi oratores sedeant, remain sitting: sedens iis adsensi: ante forīs, O.: ducis sub pede, O.: gradu post me uno, H.: plausor usque sessurus, donec, etc., who will keep his place, H.: Sedilibus in primis eques sedet, H.: in illā tuā sedeculā: in saxo, O.: in conclavi, T.: in temone, Ph.: caelestes sedibus altis sedent, O.: eburneis sellis, L.: carpento, L.: delphine, O.: columbae viridi solo, V. —Of magistrates, esp. of judges, to sit, occupy an official seat, preside, be a judge, hold court, act as juror: (tribuno) in Rostris sedente: si idcirco sedetis, ut, etc.: sedissem forsitan unus De centum index in tua verba viris, O.: iudex sedit simius, Ph.: in tribunali Pompei praetoris urbani, assistTo continue sitting, sit still, continue, remain, tarry, wait, abide, sit idle, be inactive, delay, linger, loiter: isdem consulibus sedentibus lata lex est, etc.: an sedere oportuit Domi, T.: totos dies in villā: sedemus desides domi, L.: tam diu uno loco, N.: Sedit qui timuit, ne non succederet, stayed at home, H.: meliora deos sedet omina poscens, waits, V.: ante sacras fores, Tb.: ad mea busta sedens, Pr.—Prov.: compressis manibus sedere, sit with folded hands, L.—Of troops, to sit down, remain encamped, be entrenched, keep the field: ante moenia, L.: ad Trebiam, L.: sedendo expugnare urbem, L.: sedend<*> bellum gerere, by inactivity, L.: sedendo supera <*>ri eum, qui, etc., L.: qui sedet circum castella sub armis, V.— Fig., to sink, settle, subside, rest, lie: Sederunt medio terra fretumquo solo, O.: nebula campo quam montibus densior sederet, was thicker on the plain, L.: esca, Quae simplex olim tibi sederit, sat well upon your stomach, H.— To sit, sit close, hold fast, be firm, be fixed, be settled, be established: tempus fuit, quo navit in undis, Nunc sedet Ortygie, O.: in liquido sederunt ossa cerebro, stuck fast, O.: clava sedit in ore viri, stuck fast, O.: librata cum sederit (glans), L.: plagam sedere Cedendo arcebat, from sinking deeply, O.—In the mind, to be fixed, be impressed, be determined: in ingenio Cressa relicta tuo, O.: Idque pio sedet Aeneae, V.
    * * *
    sedere, sedi, sessus V
    sit, remain; settle; encamp

    Latin-English dictionary > sedeō

  • 7 desido

    I
    desidere, desedi, - V
    sink/settle down, subside; sit down; defecate; be depressed; deteriorate
    II
    desidere, desidi, - V
    sink/settle down, subside; sit down; defecate; be depressed; deteriorate

    Latin-English dictionary > desido

  • 8 adsido

    as-sīdo ( ads-, Ritschl, Fleck., B. and K., Dietsch; ass-, Roth), sēdi, no sup., 3, v. n., to sit down, seat one's self somewhere, sit (syn. assideo).
    a.
    Absol.: Adsido; accurrunt servi;

    soccos detrahunt,

    Ter. Heaut. 1, 1, 72:

    adsidamus, si videtur,

    Cic. Ac. 1, 4, 14:

    Assidentem (Caesarem) conspirati specie officii circumsteterunt,

    Suet. Caes. 82.—
    b.
    With an adjunct of place:

    in sellā apud magistrum adsideres,

    Plaut. Bacch. 3, 3, 28:

    hic,

    id. Stich. 1, 2, 35:

    hic in arā,

    id. Rud. 3, 3, 26:

    eo mulier adsidat,

    Cato, R. R. 157, 11:

    ut aves videre possint, ubi adsidant,

    Varr. R. R. 3, 5, 3:

    super aspidem,

    Cic. Fin. 2, 18, 59:

    aquila in culmine domūs assedit,

    Suet. Tib. 14:

    humi assidens,

    id. Ner. 53 al. —
    c.
    With acc. (cf. assideo, II. A.):

    Hiempsal dextrā Adherbalem adsedit,

    Sall. J. 11, 3:

    se utrumque adsidere jussit,

    Aur. Vict. Caes. 10.—Of an orator who sits down after he has finished his speech: Peroravit aliquando, adsedit;

    surrexi ego,

    he sat down, took his seat, Cic. Rosc. Am. 22:

    subito adsedit, cum sibi venenis ereptam memoriam diceret,

    id. Or. 37, 129:

    Set ubi adsedit, Catilina etc.,

    Sall. C. 31, 7; 53, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > adsido

  • 9 assido

    as-sīdo ( ads-, Ritschl, Fleck., B. and K., Dietsch; ass-, Roth), sēdi, no sup., 3, v. n., to sit down, seat one's self somewhere, sit (syn. assideo).
    a.
    Absol.: Adsido; accurrunt servi;

    soccos detrahunt,

    Ter. Heaut. 1, 1, 72:

    adsidamus, si videtur,

    Cic. Ac. 1, 4, 14:

    Assidentem (Caesarem) conspirati specie officii circumsteterunt,

    Suet. Caes. 82.—
    b.
    With an adjunct of place:

    in sellā apud magistrum adsideres,

    Plaut. Bacch. 3, 3, 28:

    hic,

    id. Stich. 1, 2, 35:

    hic in arā,

    id. Rud. 3, 3, 26:

    eo mulier adsidat,

    Cato, R. R. 157, 11:

    ut aves videre possint, ubi adsidant,

    Varr. R. R. 3, 5, 3:

    super aspidem,

    Cic. Fin. 2, 18, 59:

    aquila in culmine domūs assedit,

    Suet. Tib. 14:

    humi assidens,

    id. Ner. 53 al. —
    c.
    With acc. (cf. assideo, II. A.):

    Hiempsal dextrā Adherbalem adsedit,

    Sall. J. 11, 3:

    se utrumque adsidere jussit,

    Aur. Vict. Caes. 10.—Of an orator who sits down after he has finished his speech: Peroravit aliquando, adsedit;

    surrexi ego,

    he sat down, took his seat, Cic. Rosc. Am. 22:

    subito adsedit, cum sibi venenis ereptam memoriam diceret,

    id. Or. 37, 129:

    Set ubi adsedit, Catilina etc.,

    Sall. C. 31, 7; 53, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > assido

  • 10 obsideo

    ob-sĭdĕo, ēdi, essum, 2, v. n. and a. [sedeo].
    I.
    Neutr., to sit, stay, remain, abide anywhere (only poet.):

    servi ne obsideant, liberis ut sit locus,

    Plaut. Poen. prol. 23:

    domi obsidere,

    Ter. Ad. 4, 6, 6:

    in limine,

    Val. Fl. 2, 237.—
    II.
    Act., to sit at, on, or in, to remain on or in, to haunt, inhabit, frequent a place.
    A.
    In gen.:

    aram,

    Plaut. Rud. 3, 3, 36:

    ranae stagna et rivos obsident,

    frequent marshes, Plin. 11, 18, 19, § 62:

    obsedit limina bubo,

    Sil. 8, 636:

    Apollo umbilicum terrarum obsidet,

    Cic. Div. 2, 56.—
    B.
    In partic.
    1.
    Milit. t. t., to sit down before, to hem in, beset, besiege, invest, blockade a place (cf. oppugno):

    cum omnes aditus armati obsiderent,

    Cic. Phil. 2, 35, 89:

    Curio Uticam obsidere instituit,

    Caes. B. C. 2, 36:

    consiliis ab oppugnandā urbe ad obsidendam versis,

    Liv. 2, 11:

    propius inopiam erant obsidentes quam obsessi,

    id. 25, 11:

    ut Carthaginem crederent extemplo Scipionem obsessurum,

    id. 30, 7:

    totam Italiam,

    Cic. Agr. 2, 28, 75:

    vias,

    Caes. B. G. 3, 23:

    vallis obsessa,

    Verg. A. 10, 120:

    egregias Lateranorum aedīs,

    Juv. 10, 17.—
    2.
    To occupy, fill, possess:

    corporibus omnis obsidetur locus,

    is filled, Cic. N. D. 1, 23, 65:

    senatum armis,

    id. Phil. 7, 5, 15:

    palus obsessa salictis,

    full of osier-thickets, Ov. M. 11, 363:

    Trachasque obsessa palude,

    i. e. surrounded, id. ib. 15, 717.—
    b.
    Trop., to occupy, possess, take possession of:

    alicujus animum,

    Just. 42, 4, 21:

    qui meum tempus obsideret,

    who took up my time, Cic. Verr. 1, 2, 6; id. Or. 62, 210:

    cum obsideri aures a fratre cerneret,

    that they were continually besieged by his brother, Liv. 40, 20 fin.
    3.
    To have one's eye upon, to watch closely, be on the look-out for:

    jacere humi... ad obsidendum stuprum,

    Cic. Cat. 1, 10, 26:

    rostra,

    id. Fl. 24, 57.

    Lewis & Short latin dictionary > obsideo

  • 11 cōn-sīdō

        cōn-sīdō sēdī    (rarely sīdī; cōnsīderant, L., Ta.), sessus, ere, to sit down, take seats, be seated, settle: positis sedibus, L.: considunt armati, Ta.: in pratulo propter statuam: in arā, N.: examen in arbore, L.: ante focos, O.: mensis, at the tables, V.: tergo tauri, O.: in novam urbem, enter and settle, Cu.: ibi considitur: triarii sub vexillis considebant, L.—In assemblies, to take place, take a seat, sit, hold sessions, be in session: in theatro: in loco consecrato, hold court, Cs.: quo die, iudices, consedistis: senior iudex consedit, O. — To encamp, pitch a camp, take post, station oneself: ad confluentīs in ripis, L.: sub radicibus montium, S.: trans flumen, Cs.: prope Cirtam haud longe a mari, S.: ubi vallis spem praesidi offerebat, Cs.: cum cohorte in insidiis, L.: ad insidias, L.—To settle, take up an abode, stay, make a home: in Ubiorum finibus, Cs.: trans Rhenum, Ta.: in hortis (volucres), build, H.: Ausonio portu, find a home, V.: Cretae (locat.), V.—To settle, sink down, sink in, give way, subside, fall in: terra ingentibus cavernis consedit, L.: (Alpes) iam licet considant!: in ignīs Ilium, V.: neque consederat ignis, O.— Fig., to settle, sink, be buried: iustitia cuius in mente consedit: consedit utriusque nomen in quaesturā, sank out of notice: Consedisse urbem luctu, sunk in grief, V.: praesentia satis consederant, i. e. quiet was assured, Ta.—To abate, subside, diminish, be appeased, die out: ardor animi cum consedit: terror ab necopinato visu, L.—Of discourse, to conclude, end: varie distincteque.

    Latin-English dictionary > cōn-sīdō

  • 12 subsido

    sub-sīdo, sēdi, sessum, 3 (collat. form acc. to 2d conj., subsīdent, Luc. 1, 646; Amm. 28, 4, 22), v. n. and a.
    I.
    Neutr., to sit down, crouch down, squat; to set one's self down, settle down, sink down (class.).
    A.
    Lit.
    1.
    In gen.: agite nunc, subsidite omnes, quasi solent triarii, Plaut. ap. Varr. L. L. 5, § 89 Müll.; and ap. Fest. p. 306 ib.; cf.:

    subsidunt Hispani adversus emissa tela ab hoste, inde ad mittenda ipsi consurgunt,

    Liv. 28, 2:

    partem militum subsidere in subsidiis jussit,

    id. 1, 14; cf.:

    poplite subsidens,

    Verg. A. 12, 492:

    alii elephanti clunibus subsidentes,

    Liv. 44, 5:

    subsedit in illā Ante fores ara,

    Ov. M. 9, 297.—
    b.
    Of things, to sink, settle, subside:

    sidebant campi, crescebant montibus altis Ascensus: neque enim poterant subsidere saxa,

    Lucr. 5, 493:

    valles,

    Ov. M. 1, 43; Curt. 9, 9, 19:

    limus mundi ut faex,

    Lucr. 5, 497; cf.:

    faeces in fundis vasorum,

    Col. 12, 50, 14; Sen. Ep. 108, 26:

    in urinā quod subsidit, si album est, etc.,

    Plin. 28, 6, 19, § 68: aqua subsidit, settles, becomes clear, Auct. B. Alex. 5: flumina, fall, subside (opp. surgit humus), Ov. M. 1, 344:

    undae,

    subside, abate, Verg. A. 5, 820;

    hence, transf., venti,

    Prop. 1, 8, 13 (15); Ov. Tr. 2, 151.— Poet.:

    extremus galeāque imā subsidit Acestes,

    remains at the bottom, Verg. A. 5, 498:

    ebur posito rigore Subsidit digitis ceditque,

    gives way, yields, Ov. M. 10, 284:

    multae per mare pessum Subsedere suis pariter cum civibus urbes,

    are sunk, Lucr. 6, 590:

    terraene dehiscent Subsidentque urbes,

    Luc. 1, 646: subsidere fata videbat, sink, like the heavier weight on the scales, Sil. 6, 28.—
    2.
    In partic.
    a.
    Pregn., to settle down, establish one's self in a place; to remain sitting, remain, abide, stay:

    si (apes) ex alvo minus frequentes evadunt ac subsidit pars aliqua,

    Varr. R. R. 3, 16, 36:

    subsedi in ipsā viā,

    Cic. Att. 5, 16, 1:

    in Siciliā,

    id. Fam. 6, 8, 2: multitudo... quae in castris subsederat, * Caes. B. G. 6, 36:

    quosdam ex Vitelliis subsedisse Nuceriae,

    Suet. Vit. 1 fin.:

    in oppido Reatino,

    id. Vesp. 1:

    commixti corpore tantum Subsident Teucri,

    Verg. A. 12, 836; Quint. 2, 1, 3.—
    (β).
    Of things:

    in Nilo navicula subsedit,

    ran aground, Liv. Epit. 112.—
    b.
    To crouch down on the watch, to lie in wait, lie in ambush:

    cur neque ante occurrit, ne ille in villā resideret: nec eo in loco subsedit, quo ille noctu venturus esset?

    Cic. Mil. 19, 51:

    si illum ad urbem noctu accessurum sciebat, subsidendum atque exspectandum fuit,

    id. ib. 19, 49:

    partem militum subsidere in insidiis jussit,

    Liv. 1, 14, 7; v. II. infra.—
    c.
    Of female animals, to yield, submit to the male ( poet. and very rare):

    maribus subsidere (pecudes et equae),

    Lucr. 4, 1198:

    juvet ut tigres subsidere cervis,

    Hor. Epod. 16, 31.—
    B.
    Trop., to subside, decrease, abate (rare):

    in controversiis subsidit impetus dicendi,

    Quint. 3, 8, 60:

    nec silentio subsidat, sed firmetur consuetudine (vox),

    id. 11, 3, 24:

    vitia subsidunt,

    Sen. Ep. 94, 69:

    formidata subsidunt et sperata decipiunt,

    id. ib. 13, 12.—
    2.
    To settle down:

    hinc accidit ut aetas jam altioribus disciplinis debita in scholā minore subsidat,

    i. e. is held back, Quint. 2, 1, 3.—
    II.
    Act. (acc. to I. A. 2. b.), to lie in wait for, to waylay any one ( poet. and in post-class. prose):

    devictam Asiam (i. e. Agamemnonem) subsedit adulter,

    Verg. A. 11, 268:

    leonem,

    Sil. 13, 221:

    copiosos homines,

    Amm. 28, 4, 22:

    insontem,

    id. 16, 8, 3:

    serpens foramen,

    to watch, id. 16, 2, 4: regnum, Luc. 5, 226 Heyne and Mart. (dub. Lag. regno).

    Lewis & Short latin dictionary > subsido

  • 13 sub-sīdō

        sub-sīdō sēdī, sessus, ere,    to sit down, crouch down, squat, settle down, sink down: adversus emissa tela, L.: Poplite subsidens, V.: subsedit in illā Ante fores arā, O.—With dat: iuvet ut tigrīs subsidere cervis, to yield, H.—To fall, subside, sink, settle: undae, V.: venti, O.: Extremus galeāque imā subsedit Acestes, remained at the bottom, V.: ebur posito rigore Subsidit digitis, ceditque, gives way, O.—To settle down, establish oneself, remain, abide, stay: in Siciliā: in castris, Cs.: commixti corpore tantum Subsident Teucri, V.—To crouch down on the watch, lie in wait, lie in ambush: eo in loco: in insidiis, L.—With acc: devictam Asiam subsedit adulter (i. e. Agamemnonem), lay in wait for, V.

    Latin-English dictionary > sub-sīdō

  • 14 adsideo

    as-sĭdĕo ( ads-, Fleck., Kayser, Rib., Merk., Halm, Weissenb.; both, K. and H.), sēdi, sessum, 2, v. n. [sedeo], to sit by or near a person or thing (syn. assido).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    qui apud carbones adsident,

    Plaut. Rud. 2, 6, 48:

    in Tiburti forte adsedimus ego et Marcus filius,

    Cic. de Or. 2, 55, 224:

    non adsidens et attente audiens,

    id. Brut. 55, 200.—
    B.
    Esp.
    1.
    To sit, stand, or be at one's side, as attendant, aid, protector; absol. or with dat.:

    cum lacrimans in carcere mater noctes diesque adsideret,

    Cic. Verr. 2, 5, 43:

    principes Macedoniae hujus (Plancii) periculo commoti huic adsident, pro hoc laborant,

    id. Planc. 11 fin.:

    cum Pompeius P. Lentulo consuli frequens adsideret,

    id. Pis. 32, 80:

    qui (nobilium adulescentes) ibi adsidebant,

    Liv. 9, 46, 9:

    Ut assidens inplumibus pullis avis Serpentium adlapsus timet,

    Hor. Epod. 1, 19:

    adsidens foribus,

    Vulg. Sap. 6, 15; ib. 1 Macc. 11, 40; ib. Act. 26, 30.—Hence, in judic. lang., t. t., to aid, assist one in the office of judge, to be an assessor (cf. assessor):

    rarus in tribunali Caesaris Piso, et si quando adsideret, atrox ac dissentire manifestus,

    Tac. A. 2, 57; Dig. 1, 22, 2; 1, 22, 3; 1, 22, 6 al.—
    2.
    Of the sick, to attend upon, take care of:

    adsidet aegrae,

    Ov. H. 20, 137:

    Adsidet una soror,

    Prop. 5, 3, 41: si alius casus lecto te adflixit, habes qui Adsideat, fomenta paret, medicum roget, etc., Hor. S. 1, 1, 82; Plin. Ep. 7, 19:

    adsidente amantissimā uxore,

    Tac. Agr. 45:

    adsidere valetudini,

    id. ib. —
    3.
    To be busily, assiduously engaged about a thing:

    litteris,

    Plin. Ep. 3, 5, 19:

    gubernaculis,

    to attend to, to mind, id. Pan. 81 fin.
    II.
    Transf.
    A.
    Of a place, to station one's self before; and more freq. in a hostile sense, to be encamped before, sit down before, besiege, blockade; constr. with dat. or acc.; also pass.:

    adsidere sepultae urbis ruinis,

    Tac. H. 3, 35:

    prope moenia Romana adsidere,

    Liv. 26, 22:

    moenibus adsidet hostis,

    Verg. Cir. 267; Liv. 23, 19; 21, 25; Curt. 4, 3; Tac. H. 2, 22 al.:

    cum muros adsidet hostis,

    Verg. A. 11, 304:

    adsidendo castellum,

    Tac. A. 6, 43:

    arces,

    Sil. 9, 623:

    adsidebat oppugnabatque oppidum,

    Gell. 7, 1, 8: Amisumque adsideri audiebat, Sall. H. Fragm. ap. Prisc. p. 830 P. (IV. 8 Gerl.):

    adsessos Capuae muros,

    Sil. 12, 453.—
    * B.
    Poet., to be near one in qualities, i. e. to be like, to resemble (in prose, instead of it, accedo;

    opp. dissideo, q. v.): parcus Adsidet insano,

    Hor. Ep. 1, 5, 14 (sedet stulto proximus eique simillimus est, Crucq.; cf. in Gr. engus einai tini.—Acc. to Schmid the figure is drawn from the sitting together of similar classes in the theatre).

    Lewis & Short latin dictionary > adsideo

  • 15 assideo

    as-sĭdĕo ( ads-, Fleck., Kayser, Rib., Merk., Halm, Weissenb.; both, K. and H.), sēdi, sessum, 2, v. n. [sedeo], to sit by or near a person or thing (syn. assido).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    qui apud carbones adsident,

    Plaut. Rud. 2, 6, 48:

    in Tiburti forte adsedimus ego et Marcus filius,

    Cic. de Or. 2, 55, 224:

    non adsidens et attente audiens,

    id. Brut. 55, 200.—
    B.
    Esp.
    1.
    To sit, stand, or be at one's side, as attendant, aid, protector; absol. or with dat.:

    cum lacrimans in carcere mater noctes diesque adsideret,

    Cic. Verr. 2, 5, 43:

    principes Macedoniae hujus (Plancii) periculo commoti huic adsident, pro hoc laborant,

    id. Planc. 11 fin.:

    cum Pompeius P. Lentulo consuli frequens adsideret,

    id. Pis. 32, 80:

    qui (nobilium adulescentes) ibi adsidebant,

    Liv. 9, 46, 9:

    Ut assidens inplumibus pullis avis Serpentium adlapsus timet,

    Hor. Epod. 1, 19:

    adsidens foribus,

    Vulg. Sap. 6, 15; ib. 1 Macc. 11, 40; ib. Act. 26, 30.—Hence, in judic. lang., t. t., to aid, assist one in the office of judge, to be an assessor (cf. assessor):

    rarus in tribunali Caesaris Piso, et si quando adsideret, atrox ac dissentire manifestus,

    Tac. A. 2, 57; Dig. 1, 22, 2; 1, 22, 3; 1, 22, 6 al.—
    2.
    Of the sick, to attend upon, take care of:

    adsidet aegrae,

    Ov. H. 20, 137:

    Adsidet una soror,

    Prop. 5, 3, 41: si alius casus lecto te adflixit, habes qui Adsideat, fomenta paret, medicum roget, etc., Hor. S. 1, 1, 82; Plin. Ep. 7, 19:

    adsidente amantissimā uxore,

    Tac. Agr. 45:

    adsidere valetudini,

    id. ib. —
    3.
    To be busily, assiduously engaged about a thing:

    litteris,

    Plin. Ep. 3, 5, 19:

    gubernaculis,

    to attend to, to mind, id. Pan. 81 fin.
    II.
    Transf.
    A.
    Of a place, to station one's self before; and more freq. in a hostile sense, to be encamped before, sit down before, besiege, blockade; constr. with dat. or acc.; also pass.:

    adsidere sepultae urbis ruinis,

    Tac. H. 3, 35:

    prope moenia Romana adsidere,

    Liv. 26, 22:

    moenibus adsidet hostis,

    Verg. Cir. 267; Liv. 23, 19; 21, 25; Curt. 4, 3; Tac. H. 2, 22 al.:

    cum muros adsidet hostis,

    Verg. A. 11, 304:

    adsidendo castellum,

    Tac. A. 6, 43:

    arces,

    Sil. 9, 623:

    adsidebat oppugnabatque oppidum,

    Gell. 7, 1, 8: Amisumque adsideri audiebat, Sall. H. Fragm. ap. Prisc. p. 830 P. (IV. 8 Gerl.):

    adsessos Capuae muros,

    Sil. 12, 453.—
    * B.
    Poet., to be near one in qualities, i. e. to be like, to resemble (in prose, instead of it, accedo;

    opp. dissideo, q. v.): parcus Adsidet insano,

    Hor. Ep. 1, 5, 14 (sedet stulto proximus eique simillimus est, Crucq.; cf. in Gr. engus einai tini.—Acc. to Schmid the figure is drawn from the sitting together of similar classes in the theatre).

    Lewis & Short latin dictionary > assideo

  • 16 re-sīdō

        re-sīdō sēdī, —, ere,    to sit down, settle: residamus, si placet: inambulantes, tum autem residentes: valle, V.: medio rex ipse resedit Agmine, was enthroned, O.: mediis Aedibus, V.: lassa resedit, sank, V.: Iam iam residunt cruribus asperae Pelles, grow, H.—To settle, sink down, sink, subside: si montes resedissent: Flumina residunt, O.: ad Aeschrionem pretium resedisset, i. e. fall into the hands of Aeschrio.—Fig., to sink, settle down, abate, grow calm, subside, fall: Cum omnis repente resedit Flatus, V.: Sex mihi surgat opus numeris, in quinque residat (of elegiac verse), O.: cum tumor animi resedisset: impetus animorum, L.: bellum, H.: quorum mentīs nondum ab superiore bello resedisse sperabat, Cs.: tumida ex irā tum corda residunt, V.

    Latin-English dictionary > re-sīdō

  • 17 resido

    rĕ-sīdo, sēdi (in some MSS. also rĕsīdi), 3, v. n., to sit down, to settle anywhere (class.).
    I.
    Lit.:

    residamus, si placet,

    Cic. Fin. 3, 2, 9 Madv. N. cr.:

    in ripă inambulantes, tum vero residentes,

    id. Leg. 1, 5, 15:

    (aves) plurimum volant... cetera genera residunt et insistunt,

    Plin. 10, 39, 55, § 114:

    mediis residunt Aedibus,

    Verg. A. 8, 467:

    Siculis arvis,

    id. ib. 5, 702:

    residunt In partem, quae peste caret,

    id. ib. 9, 539: loci amoenitate captos in iisdem terris cum virgine resedisse, Just. 13, 7, 8. — Poet.:

    jam jam residunt cruribus asperae Pelles,

    settle, gather, Hor. C. 2, 20, 9. — In perf.:

    consessu exstructo resedit,

    Verg. A. 5, 290. —
    B.
    Transf., of things, to settle or sink down, to sink, subside (cf. consido and decido):

    si montes resedissent,

    Cic. Pis. 33, 82:

    (Nilus) residit iisdem quibus accrevit modis (opp. crescit),

    Plin. 5, 9, 10, § 57; Ov. M. 15, 272; cf.:

    maria in se ipsa residant (opp. tumescant),

    Verg. G. 2, 480; Plin. 33, 4, 21, § 67:

    residentibus flammis,

    Tac. A. 13, 57.—
    II.
    Trop. (acc. to I. B.), to sink or settle down, to abate, grow calm, subside:

    cum venti posuere omnisque repente resedit Flatus,

    Verg. A. 7, 27:

    sex mihi surgat opus numeris (i. e. in the hexameter), m quinque residat (i. e. in the pentameter),

    Ov. Am. 1, 1, 27 (cf. Coleridge's "falling in melody back"):

    (poëma) apte et varie nunc attollebatur, nunc residebat,

    Plin. Ep. 5, 17, 2:

    si contrarius ventus resedisset,

    id. ib. 6, 16, 12:

    cum tumor animi resedisset,

    Cic. Tusc. 3, 12, 26; cf.: Marcelli impetus, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 2, 2:

    impetus animorum ardorque,

    Liv. 26, 18, 10:

    ardor,

    Ov. M. 7, 76; cf.:

    sed propera ne vela cadant auraeque residant,

    id. A. A. 1, 373:

    irae,

    Liv. 2, 29:

    terror,

    id. 35, 38:

    bellum,

    Hor. C. 3, 3, 30; Verg. A. 9, 643:

    clandestinis nunciis Allobrogas sollicitat, quorum mentes nondum ab superiore bello resedisse sperabat,

    Caes. B. G. 7, 64, 7:

    longiore certamine sensim residere Samnitium animos,

    Liv. 10, 28:

    ardorem eum, qui resederat, excitare rursus,

    id. 26, 19:

    tumida ex ira corda,

    Verg. A. 6, 407.

    Lewis & Short latin dictionary > resido

  • 18 adsido

    adsidere, adsedi, - V INTRANS
    sit down, take a seat; perch, alight, settle; sit by/near (to) (w/DAT)

    Latin-English dictionary > adsido

  • 19 assido

    assidere, assedi, - V INTRANS
    sit down, take a seat; perch, alight, settle; sit by/near (to) (w/DAT)

    Latin-English dictionary > assido

  • 20 firmus

    firmus, a, um, adj. [Sanscr. dhar-, dharā-mi, hold, support; Gr. thra-, thrê-sasthai, to sit down, thrênus, thronos; cf.: frētus, frēnum], firm (in opp. to frail, destructible), steadfast, stable, strong, powerful (freq. and class.; esp. in the trop. sense; syn.: constans, stabilis, solidus).
    I.
    Lit.:

    nos fragili vastum ligno sulcavimus aequor: Quae tulit Aesoniden, firma carina fuit,

    Ov. P. 1, 4, 35:

    robora,

    Verg. A. 2, 481:

    arbor,

    Ov. A. A. 2, 652:

    vincula,

    id. F. 1, 370:

    janua,

    i. e. shut fast, id. Am. 2, 12, 3; cf.

    sera,

    id. P. 1, 2, 24:

    solum,

    Curt. 5, 1:

    firmioris testae murices,

    Plin. 9, 33, 52, § 102: sunt et Amineae vites, firmissima vina. Verg. G. 2, 97:

    firmo cibo pasta pecus,

    strengthening, Varr. R. R. 2, 11, 2:

    firmius est triticum quam milium: id ipsum quam hordeum: ex tritico firmissima siligo,

    Cels. 2, 18:

    effice ut valeas, et ut ad nos firmus ac valens quam primum venias,

    Cic. Fam. 16, 8, 1 and 2; cf.:

    mihi placebat, si firmior esses, etc.,

    id. ib. 16, 5, 1:

    nondum satis firmo corpore,

    id. ib. 11, 27, 1:

    hinc remiges firmissimi, illinc inopia affectissimi,

    Vell. 2, 84, 2.—With dat.:

    area firma templis sustinendis,

    Liv. 2, 5, 4:

    testa in structura oneri ferendo firma,

    Vitr. 2, 8, 19:

    adversis,

    Tac. Agr. 35 fin.
    II.
    Trop., firm in strength or durability, also in opinion, affection, etc., fast, constant, steadfast, immovable, powerful, strong, true, faithful:

    quae enim domus tam stabilis, quae tam firma civitas est, quae non odiis et discidiis funditus possit everti?

    Cic. Lael. 7, 23:

    res publica firma atque robusta,

    id. Rep. 2, 1 fin.; cf.:

    civitas imprimis firma,

    Caes. B. G. 5, 54, 2:

    Trinobantes prope firmissima earum regionum civitas,

    id. ib. 5, 20, 1; cf.

    also: Mutina firmissima et splendidissima colonia,

    Cic. Phil. 5, 9, 24:

    tres potentissimi ac firmissimi populi,

    id. ib. 1, 3 fin.; and:

    evocatorum firma manus,

    id. Fam. 15, 4, 3: Antonius ab equitatu firmus esse dicebatur, strong in cavalry, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 15, 2.— With ad and acc.: satis firmus ad castra facienda, Pomp. ap. Cic. Att. 8, 12, A, 1:

    Chrysippi consolatio ad veritatem firmissima est,

    Cic. Tusc. 3, 33, 79:

    exercitus satis firmus ad tantum bellum,

    Liv. 23, 25, 6; cf.:

    cohortes minime firmae ad dimicandum,

    Caes. B. G. 7, 60, 2; Sall. H. 4, 62, 16.— With contra: Jugurtha nihil satis firmum contra Metellum putat, Sall. J. 80, 1.—With adversus:

    firmus adversus militarem largitionem,

    Tac. H. 2, 82:

    firmior adversus fortuita,

    id. ib. 4, 51:

    adversus convicia malosque rumores,

    Suet. Tib. 28.— Absol.:

    cum neque magnas copias neque firmas haberet,

    Nep. Eum. 3, 3; Caes. B. G. 1, 3, 8; Sall. J. 56, 2:

    concordi populo nihil esse immutabilius, nihil firmius,

    Cic. Rep. 1, 32:

    praesidia firmissima,

    id. Fin. 1, 10, 35:

    fundamenta defensionis firmissima,

    id. Cael. 2, 7:

    firmior fortuna,

    id. Rep. 1, 17:

    constitutio Romuli,

    id. ib. 2, 31 (ap. Non. 526, 10):

    illud ratum, firmum, fixum fuisse vis,

    Cic. Ac. 2, 46, 141:

    officii praecepta firma, stabilia,

    id. Off. 1, 2, 6; cf.:

    opinio, firma et stabilis,

    id. Brut. 30, 114:

    firma et constans assensio,

    id. Ac. 1, 11, 42:

    ne in maximis quidem rebus quicquam adhuc inveni firmius,

    id. Or. 71, 237:

    spem firmissimam habere,

    id. Fam. 6, 5, 4; cf.

    , transf.: firmior candidatus,

    i. e. who has stronger, greater hopes of being elected, id. Att. 1, 1, 2:

    litterae,

    i. e. containing news that may be relied upon, id. ib. 7, 25; cf. id. ib. 16, 5:

    senatum sua sponte bene firmum firmiorem vestra auctoritate fecistis,

    id. Phil. 6, 7, 18; cf.:

    vir in suscepta causa firmissimus,

    id. Mil. 33, 91:

    accusator firmus verusque,

    id. Div. in Caecil. 9, 29;

    with this cf.: vir pro veritate firmissimus,

    Plin. Ep. 2, 11, 19:

    sunt fortasse in sententia firmiores,

    id. Balb. 27, 61:

    firmus in hoc,

    Tib. 3, 2, 5:

    non firmus rectum defendis et haeres,

    Hor. S. 2, 7, 26:

    firmus proposito,

    Vell. 2, 63 fin.; so,

    firmissimus irā,

    Ov. M. 7, 457: firmo id constantique animo facias licet, Cic. Fil. ap. Cic. Fam. 16, 21, 2:

    nunc opus pectore firmo,

    Verg. A. 6, 261:

    firmi amici sunt (opp.: amici collabascunt),

    Plaut. Stich. 4, 1, 16:

    firmi et stabiles et constantes (amici),

    Cic. Lael. 17, 62:

    ex infidelissimis sociis firmissimos reddere,

    id. Fam. 15, 4, 14:

    non brevis et suffragatoria, sed firma et perpetua amicitia,

    Q. Cic. Petit. Cons. 7, 26:

    firmissimae amicitiae,

    Quint. 1, 2, 20:

    fides firma nobis,

    Plaut. Capt. 5, 1, 6.—
    * (β).
    Poet. with inf.:

    fundus nec vendibilis nec pascere firmus,

    able, capable, Hor. Ep. 1, 17, 47. —Hence, adv., firmly, steadily, lastingly, powerfully; in two (equally common) forms: firme and firmĭter.
    (α).
    Form firme, Plaut. Mil. 4, 2, 24; id. Trin. 2, 2, 54:

    insistere,

    Suet. Calig. 26:

    firme graviterque aliquid comprehendere,

    Cic. Fin. 1, 21, 71; cf.:

    satis firme aliquid concipere animo,

    id. ib. 2, 2, 6:

    continere multa,

    Quint. 11, 2, 2:

    sustinere assensus suos,

    Cic. Fin. 3, 9, 31:

    graviter et firme respondere,

    Plin. Ep. 6, 13, 3.—
    (β).
    Form firmiter: firmiter hoc tuo sit pectore fixum, Lucil. ap. Non. 512, 20:

    nisi suffulcis firmiter,

    Plaut. Ep. 1, 1, 77:

    insistere,

    Caes. B. G. 4, 26, 1:

    in suo gradu collocari,

    Cic. Rep. 1, 45 fin.: stabilita matrimonia, Cic. Fragm. ap. Non. 512, 23 (Rep. 6, 2 ed. Mos.):

    promisisse,

    Plaut. Ps. 3, 2 111:

    meminisse,

    Gell. 13, 8, 2.—
    b.
    Comp.:

    firmius durare,

    Plin. 35, 12, 46, § 165:

    firmius coire,

    Ov. H. 19, 67.—
    c.
    Sup.:

    asseverare,

    Cic. Att. 10, 14 fin.:

    pulvinus quam firmissime statuatur,

    Vitr. 5, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > firmus

См. также в других словарях:

  • sit-down — ˈsit down adjective sit down protest/​strike a protest in which people sit down, especially to block a road or other public place, until their demands are listened to: • Workers at the country s second largest steel factory began a sit down… …   Financial and business terms

  • sit-down — sit down1 adj 1.) a sit down meal or restaurant is one in which you sit at a table and eat a formal meal ▪ a sit down meal for 20 people 2.) sit down strike/protest a protest in which people sit down, especially to block a road or other public… …   Dictionary of contemporary English

  • Sit Down — Sit Down, Shut Up Saltar a navegación, búsqueda Sit Down, Shut Up Título Sit Down, Shut Up Género Animación / comedia Creado por Mitchell Hurwitz Reparto Will Arnett Jason Bateman Kristin C …   Wikipedia Español

  • Sit Down, Shut Up — Título Sit Down, Shut Up Género Animación / comedia Creado por Mitchell Hurwitz Reparto Will Arnett Jason Bateman Kristin Chenoweth Will Forte Tom Kenny Nick Kroll Cheri Oter …   Wikipedia Español

  • sit-down — /sit down /, adj. 1. done or accomplished while sitting down: sit down meetings between the two party leaders. 2. (of a meal or food) served to or intended for persons seated at a table: a sit down dinner. n. 3. Informal. a period or instance of… …   Universalium

  • sit down — {v.} To sit on a seat or resting place. * /After gym class Jim was tired and was glad to sit down and rest./ …   Dictionary of American idioms

  • sit down — {v.} To sit on a seat or resting place. * /After gym class Jim was tired and was glad to sit down and rest./ …   Dictionary of American idioms

  • sit-down strike — ➔ strike1 * * * sit down strike UK US noun [C] HR, WORKPLACE, MANAGEMENT ► SIT DOWN(Cf. ↑sit down) …   Financial and business terms

  • sit-down — sit ,down adjective 1. ) a sit down dinner, meal, etc. is served to people who are sitting down 2. ) a sit down STRIKE, protest, etc. is a protest in which people sit down in order to stop a business from operating until their DEMANDS are… …   Usage of the words and phrases in modern English

  • sit-down — ☆ sit down [sit′doun΄ ] n. 1. a strike, usually illegal, in which the strikers stay inside a factory, etc., refusing to work or leave until agreement is reached: in full sit down strike 2. SIT IN 3. a meeting or conference adj. served to persons …   English World dictionary

  • sit-down — ► ADJECTIVE 1) (of a meal) eaten sitting at a table. 2) (of a protest) in which demonstrators occupy their workplace or sit down on the ground in a public place. ► NOUN 1) a period of sitting down. 2) a sit down protest …   English terms dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»